Bisschop Gijsen grove smeerlap bevonden "Je moet het wel in de tijd zien".

Op de hoek van de straat
stond die pornowinkel
rinkel rinkel kinkel rinkel

NRC

7-12-2011

door Joep Dohmen

Door te gluren op de slaapzaal van seminarie Rolduc heeft oud-bisschop Jo Gijsen “onbetamelijk” gehandeld en de privacy van een kostschooljongen “op grove wijze” geschonden. Dat blijkt uit het oordeel van de klachtencommissie voor seksueel misbruik in de Rooms-Katholieke Kerk.

Gijsen gluurde als surveillant in 1959 herhaaldelijk als de jongen zichzelf bevredigde in zijn chambrette. De commissie acht het relaas van de nu 65-jarige klager “geloofwaardig en oprecht”. Toch is zijn klacht formeel niet ontvankelijk verklaard, omdat het gluren niet voldoet aan de definitie van seksueel misbruik: “Niet gezegd kan worden dat klager onder dwang of in een afhankelijkheidssituatie seksuele handelingen moest uitvoeren.”

De commissie vindt wel dat Gijsen over de schreef is gegaan. De commissie kan zich voorstellen dat de klager zich door de handelwijze van Gijsen “bijzonder onplezierig, opgelaten en bekeken” heeft gevoeld. “Het behoeft dan ook geen betoog dat een dergelijke manier van doen de grenzen van het betamelijke ver te buiten gaat en dat het recht op privacy van klager op grove wijze is geschonden”, aldus de commissie.

Gijsen (79) is de bekendste Nederlandse kerkbestuurder die genoemd is in zaken rond kindermisbruik in de Rooms-Katholieke Kerk. De klachtencommissie heeft nog een tweede klacht tegen de oud-bisschop van Roermond in behandeling. Deze klacht komt van een andere jongen. Gijsen zou hem seksueel misbruikt hebben. De commissie moet hierover nog oordelen.

Gijsen heeft altijd ontkend dat hij gegluurd heeft. Hij zei nooit gesurveilleerd te hebben op de slaapzaal. De oud-bisschop van Roermond kwam niet opdagen tijdens de hoorzitting van de klachtencommissie. Ook zijn advocaat bleef weg.

Volgende week komt de commissie-Deetman met een eindrapport. De commissie geeft dan, op verzoek van de kerkleiding, een oordeel over de aard en de omvang van het kindermisbruik in de Kerk.

Nog mazzel dat ze deze opvoeder in toog en gelegenheidskap geen 100 uur taakstraf hebben gegeven

Definition of Child Sexual Abuse:
The definition of child sexual abuse is in accordance with the definition adopted by the Ferns Report (and the Commission of Investigation Report into the Catholic Archdiocese of Dublin). The following is the relevant extract from the Ferns Report:
“While definitions of child sexual abuse vary according to context, probably the most useful definition and broadest for the purposes of this Report was that which was adopted by the Law Reform Commission in 19901 and later developed in Children First, National Guidelines for the Protection and Welfare of Children (Department of Health and Children, 1999) which state that ‘child sexual abuse occurs when a child is used by another person for his or her gratification or sexual arousal or that of others’.

Examples of child sexual abuse include the following:
exposure of the sexual organs or any sexual act intentionally performed in the presence of a child;
intentional touching or molesting of the body of a child whether by person or object for the purpose of sexual arousal or gratification;
masturbation in the presence of the child or the involvement of the child in an act of masturbation;
sexual intercourse with the child whether oral, vaginal or anal;
sexual exploitation of a child which includes inciting, encouraging, propositioning, requiring or permitting a child to solicit for, or to engage in prostitution or other sexual acts. Sexual exploitation also occurs when a child is involved in exhibition, modelling or posing for the purpose of sexual arousal, gratification or sexual act, including its recording (on film, video tape, or other media) or the manipulation for those purposes of the image by computer or other means. It may also include showing sexually explicit material to children which is often a feature of the ‘grooming’ process by perpetrators of abuse.

1 This definition was originally proposed by the Western Australia Task Force on Child Sexual Abuse, 1987 and is adopted by the Law Reform Commission (1990) Report on Child Sexual Abuse, p. 8.

bron: blz. 22, Raphoe audit report aug. 2010/30-11-2011